Czy z niniejszej książki można się dowiedzieć czegoś więcej o zazdrości? W tym podsumowującym rozdziale staram się znaleźć
właściwe słowa, by wyrazić to, czego dowiedziałam się o zazdrości od wszystkich autorów. Po pierwsze, wyraźnie udokumentowano,
że napisano o wiele więcej (w teorii psychoanalitycznej i opisach przypadków klinicznych) na temat zawiści niż zazdrości.
Po drugie, choć poszczególne rozdziały przypisano do jednego z trzech aspektów – rozwojowego, kulturowego i klinicznego
– każdy z autorów w mniejszym lub większym stopniu odniósł się do wszystkich trzech. Zmagając się z zagadką zazdrości,
każdy z nich, poczynając od Akhtara, wykracza poza literaturę psychoanalityczną i odwołuje się do poezji, powieści, dramatu,
filmu, sztuki, piosenek, muzyki klasycznej – a wszystko po to, by przenikliwie zinterpretować tę tajemniczą emocję.
Kulturowe portrety zazdrości wydają się nieodzowne, by w pełni zrozumieć samo uczucie i jego kliniczne manifestacje.
(Mary Kay O’Neil, fragm. Rozdziału 13)

Zredagowany przez Mary Kay O’Neil i Salmana Akhtara zbiór artykułów wprowadza czytelnika w często pomijany
w literaturze psychoanalitycznej temat zazdrości. W otwierającym i zamykającym rozdziale redaktorzy dokonują
wartościowego wprowadzenia do tego zagadnienia i przedstawiają różne perspektywy teoretyczne. Autorzy pozostałych
rozdziałów – pochodzący z różnych krajów specjaliści z kilku dziedzin – oferują wgląd w wymienione w podtytule książki
wymiary zazdrości. Zapraszają czytelnika do wnikliwej analizy zarówno przejawów, jak i sposobów leczenia tego
dręczącego, a często też niebezpiecznego uczucia.

SALMAN AKHTAR – dr n. med., profesor psychiatrii w Jefferson Medical College, psychoanalityk, trener i superwizor
w ośrodku Psychoanalytic Center of Philadelphia. Autor i współautor ponad 80 książek.

MARY KAY O’NEIL – dr n. hum., psychoanalityczka, trenerka i superwizorka analityczna, prowadzi prywatną praktykę w Toronto.