Spis treści

1 Zdążanie do celu – rozwijający się potencjał psychoanalizy

2 Błędy w psychoanalizie i próby ich uniknięcia

3 Próba przekazania doświadczenia sesji

4 Ku autonomii – refleksje nad superwizją psychoanalityczną

5 Bycie pomocnym w psychoterapii – zagrożenia

6 Ponowne odegranie i rozwiązanie

7 Trzymać pacjenta za rękę czy nie – ciąg dalszy rozważań

8 Inwazja i przestrzeń – kwestie techniki

9 Nieznane poza zasięgiem znanego

Epilog Dokąd zmierzamy?

Dodatek Naciski na kontakt fizyczny z analitykiem

podczas ponownego przeżywania wczesnej traumy

W książce Uczenie się na własnych błędach autor zgłębia problemy nieodłącznie związane z psychoanalizą, a zwłaszcza te wynikające z przekonania analityka, że zna on umysł pacjenta lepiej od właściciela, które to przekonanie czyni go ślepym na własne błędy. Patrick Casement przygląda się procesom superwizji i wewnętrznej superwizji, dzięki którym terapeuci mogą lepiej rozumieć doświadczenia pacjenta w trakcie klinicznego spotkania. Szczególnie interesuje się kwestią błędów i odegrań w wykonaniu samego analityka. Casement ilustruje swoje tezy licznymi przykładami klinicznymi, uwzględniając przy tym przeszło 100-letnią historię psychoanalizy. W ten sposób dowodzi, że w praktyce klinicznej otwarty umysł sprawdza się lepiej niż dogmaty.

Niniejsza książka to nieoceniona pomoc dla analityków i terapeutów, trenerów i osób szkolących się w analizie, będzie też jednak przystępną pozycją dla każdego zainteresowanego czytelnika.

Wyszkolony w Brytyjskim Stowarzyszeniu Psychoterapeutów Patrick Casement przez wiele lat prowadził prywatną praktykę jako psychoanalityk i terapeuta, pracował także jako analityk szkoleniowy i superwizor Brytyjskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Jest autorem książek O uczeniu się od pacjenta (1985/2017) i O uczeniu się od pacjenta – ciąg dalszy (1990/2018).